شاید عجیب باشد که بدانید ریشه تمام ۸ گونه از اعضاء خانواده شترسانان (Camelidae)، امروزی از دشت‌های باز آمریکا بوجود آمده‌اند. حدود ۴۵ میلیون سال پیش اجداد این جانوران که جثه‌ای به اندازه خرگوش داشتند، در پهنه وسیعی از آمریکای شمالی گسترده بودند.
با شروع عصر یخبندان در ۳ میلیون سال پیش دسته‌ای از آنها از طریق آلاسکا وارد سیبری شده و سپس راهی دشت‌های گرم‌تر مرکز آسیا می‌شوند و دسته دیگر از طریق پاناما وارد ارتفاعات آند در آمریکای جنوبی می‌شوند.
از شاخه‌ای که به آسیا مهاجرت می‌کنند امروزه سه گونه باقی مانده که شتر دو کوهان باختری و شتر یک کوهان عربی اهلی شده‌اند و شتر وحشی هنوز در دشت‌های مغولستان باقی مانده است.
از شاخه‌ای که به آمریکای جنوبی می‌رود ۴ گونه باقی مانده است که لاما و آلپاکا اهلی شده‌اند و گوآناکو و ویکونا همچنان به عنوان گونه‌های وحشی در طبیعت یافت می‌شوند.

لاما اهلی شده گوآناکو و آلپاکا اهلی شده ویکونا است.

لاماهای داخل محوطه ماچوپیچو

آلپاکا در ارتفاعات آند در کشور پرو

زیر خانواده لاماها همگی یک ریختی جنسیتی دارند یعنی نر و ماده به هم شبیه هستند.
گونه‌های وحشی این زیرخانواده کاملاً قلمرو طلب هستند و سیستم تولیدمثلی چند همسری دارند.
ویکونا معمولاً در ارتفاعات بالای ۳۵۰۰ متر و گوآناکو در پایین تر ۳۵۰۰ متر یافت می‌شود.
نرهای جوان که هنوز امکان تولیدمثل ندارند گله‌هایی تا ۵۰ فرد را هم تشکیل می‌دهند.
۸ تا ۱۲ سال زندگی می‌کنند. دوره بارداری ۱۱ ماه است.
پشم بسیار نرم و گرمی دارند که بعد از کشمیر، دومین پشم مرغوب دنیاست. از اینرو در دهه‌های گذشته جمعیت آنها به شدت کاهش پیدا کرده و امروزه در زمره جانواران حمایت شده در کشور پرو، اکوادور، بولیوی و شیلی بشمار می‌روند.

ویکونا در ارتفاعات آند کشور بولیوی

گوآناکو در دشت های کم ارتفاع شیلی