به اعتقاد بسیاری از پرنده شناسان هوآتزین قدیمی‌ترین پرنده دنیا است. این پرنده در جنگل‌های حاره منطقه آمازون زیست می‌کند. مطالعات ژنتیکی نشان می‌دهد این پرنده آخرین بازمانده از یک راسته پرندگان است که ۶۴ میلیون سال پیش با انقراض دایناسورها همه خویشاوندان آن از بین رفته اند و فقط همین گونه باقی مانده است.

جوجه‌های این پرنده تا دوسالگی دارای پنجه‌هایی بر روی بال هستند تا با کمک آن از شاخ و برگ درختان بالا بروند. از اینرو آنرا نزدیک‌ترین پرنده به آرکئوپتریکس که حد واسط بین پرندگان و پستاندران بوده می‌دانند.

همچنین در ریشه پرهایی که بر بالای سرشان قرار دارد پروتئینی به اسن گانوئین Ganoine‌ وجود دارد که مشابه پروتئینی است که در فلس خزندگان یافت می‌شود.

استخوان جناق سینه هوآنزین مانند سایر پرندگان فراخ نیست و اجازه تحرک زیاد بالها را نمیدهد بنابراین توانایی چندانی در پرواز طولانی ندارند.

گاهی دیده شده که تا ۴ هواتزین ماده مختلف در یک لانه تخم می گذارند و روی تخم‌ها میخوابند و سپس با کمک فرزندان سالهای قبل خود جوجه ها را تغذیه می‌کنند.

سیستم گوارشی این پرنده با تمام پرندگان دنیا متفاوت است. غذای اصلی هواتزین را برگ گیاهان نتشکیل می‌دهد و برگ‌‌ها توسط باکتری‌هایی که در داخل معده آنها وجود دارد تجزیه شده و به قند تبدیل می‌شوند و از اینرو این پرنده بسیار بد بو است.