میمون پروبوسکی یا همان میمون دماغ دراز در جنگل‌های جزیره بورنئو زیست می‌کند.

نرها ۱۶ تا ۲۲ کیلوگرم وزن داشته و ماده‌ها نصف جثه نرها را دارند.
میمون پروبوسکی به واسطه بینی بزرگ و آویزان نرها از سایر میمون‌ها قابل تشخیص است.
مطالعات محققین نشان می‌دهد بینی بزرگ میمون نر، پژواکی ایجاد می‌کند که صدایش را تقویت کرده و باعث دفع میمون‌های نر رقیب و جذب ماده‌ها می‌شود.

همچنین این میمون از شکم بزرگی برخوردار است. دلیل آن نوع تغذیه این میمون است که فقط از گیاهان یا میوه‌های خام تغذیه می‌کند.
این مواد از کالری پایینی برخوردارند و دستگاه گوارش بزرگ و پیشرفته‌ای نیاز است تا بتواند برگ‌ها را هضم و کالری آن را جذب کند. هضم این مواد نفخ زیادی هم ایجاد می‌کند که باعث تورم شکم این میمون می‌شود.
معمولاً این میمون‌ها را در حال پریدن از شاخه‌ای به شاخه دیگر میتوانید مشاهده کنید اما گاهی ممکن است در رودخانه‌هایی که زیر درختان جریان دارد سقوط کنند.
اما جای نگرانی ندارد زیرا این میمون بر خلاف میمون‌های دیگر شناگر خوبی است و با کمک شکم بزرگ ورم کرده‌اش روی آب می‌ماند. همچنین با کمک دستان بزرگ و نیرومندش می‌تواند به سرعت شنا می‌کند تا از دست کروکودیل‌ها که شکارگر اصلی آنها هستند فرار کند.
غیر از کروکودیل، پلنگ ابری دشمن طبیعی دیگر میمون پروبوسکی بشمار می‌آید.
این میمون‌ها بصورت گروهی متشکل از یک نر و دو تا ۷ ماده و بچه‌هایشان زندگی می‌کنند و با نزدیک شدن به غروب آفتاب بر روی درختان حاشیه رودخانه آمده و به خواب می‌روند.
در حال حاضر تخریب زیستگاه برای تولید الوار و نیز تبدیل زیستگاه‌های آنها به نخلستان‌های روغن پالم از مهمترین دلایل کاهش جمعیت آنهاست بطوری که IUCN این میمون را در لیست گونه‌های در خطر انقراض قرار داده است.