تنبل یا Sloth به چند گونه از پستانداران اطلاق می‌شود که به واسطه حرکات آرامشان شهرت پیدا کرده اند.

تنبل‌ها در دنیا ۶ گونه مختلف دارند که متعلق به دو خانواده‌ی تنبل‌های دو انگشتی (پاها دارای سه انگشت و دست‌ها دارای دو انگشت) و تنبل‌های سه انگشتی هستند.

تنبل‌های سه انگشتی رژیم غذایی کم کالری‌ای دارند که صرفاً از برگ چند نوع از درختان تشکیل می‌شود از اینرو ناچارند تا متابولیسم پایینی داشته باشند تا فعالیت‌های حیاتی بدنشان با مشکلی مواجه نشود. اما تنبل‌های دو انگشتی طیف وسیع‌تری از غذاها که شامل میوه‌ها، حشرات، گیاهان و گاهی مارمولک‌های کوچک می‌شود را تغذیه می‌کنند.

جالب است که دمای بدن آنها به نسبت سایر پستانداران کمی پایین‌تر بوده و بین ۳۰ تا ۳۴ درجه متغییر است.

بینایی و شنوایی ضعیفی دارند و برای تغذیه بیشتر به بویایی و لامسه خود وابسته اند.

دستگاه گوارش تنبل‌ها برای هضم برگ بسیار تخصص یافته است تا بتواند حداکثر کالری موجود در آن را جذب کند بطوری که پروسه هضم غذا در شکم آنها حدود یکماه به طول می انجامد و شکمشان حدود دو سوم از کل وزن بدن را شامل می‌شود.

حدود ۱۵ ساعت در روز را می‌خوابند. همواره بر روی درختان زندگی می کنند و تنها برای زادآوری ممکن است بر روی زمین بیایند. تنها یک بچه به دنیا می آورند که آنرا تا ۹ ماهگی مراقبت می کنند و در این مدت نوزاد با پنجه های قوی خود کاملاً به شکم یا پشت مادر می چسبد.

در صورتی که خطر جدی ای آنها را تهدید کند تا ۴ متر در دقیقه می توانند جابجا شوند. بهترین روش فرار آنها سقوط در آب و سپس شنا کردن است زیرا در آب شناگرهای بهتری به شمار می آیند و عموماً درختانی که زیر آنها آب وجود دارد را به دیگر درختان ترجیح می دهند.

دشمن طبیعی آنها عقاب هارپی و جگوار است و در صورتی که در آب سقوط کنند ممکن است طعمه تمساح ها و یا آناکونداها شوند.

همگی شش گونه تنبل‌ها در آمریکای مرکزی و جنوبی پراکنش دارند. رده بندی IUCN چهار گونه از تنبل‌ها در دسته کمتر تهدید شده قرار گرفته‌اند، یک گونه در دسته آسیب‌پذیر و یک گونه به شدت در خطر انقراض است.

بیشترین تهدید تنبل‌ها در حال حاضر شکار غیر مجاز و تخریب زیستگاه است.

بر خلاف تصور عمومی که آنها را از نزدیکان خرس ها می‌دانند، در طبقه بندی جانوری به مورچه خواران و آرمادیلوها غرابت بیشتری دارند.