یکی از پدیده‌های طبیعی کره زمین که هزاران سال انسان‌ها را مبهوت خود کرده بود پدیده شفق قطبی است که در گذشته به آن اسامی مختلفی مانند نورهای شمالی، الهه سحر و یا خدای باد شمال می‌گفتند.
البته این پدیده منحصر به قطب شمال نیست و در قطب جنوب هم دیده می‌شود اما در عرض‌های جنوبی‌تر نزدیک مرکز قطب جنوب قابل رویت است.
این پدیده برای اولین بار در سال ۱۶۲۱ توسط یک دانشمند فرانسوی به نام پییر گاسندی، Aurora یا شفق نامیده شد.
دلیل این پدیده برخورد ذرات باردار خورشید در اثر فورانات خورشیدی (تاج خورشید) با میدان مغناطیسی زمین است.
میدان مغناطیسی زمین، ذرات باردار را دفع می‌کند و به سمت قطبین زمین هدایت می‌کند و در آنجا این ذرات باردار با اتم‌های نیتروژن و اکسیژن موجود در جو برخورد کرده و آنها را یونیزه می‌کنند.
در نتیجه یونیزه شدن این گازها اتم‌های اکسیژن نور سبز و زرد و اتم نیتروژن از خود نور قرمز ضعیفی تولید می‌کنند.
این پدیده می‌تواند از چند ثانیه تا چند روز به طول بیانجامد.
اما شفق در همه سال قابل رویت نیست و از اعتدال پاییزی تا اعتدال بهاری یعنی ماه‌های دسامبر تا مارس می‌توان آنرا مشاهده نمود.
طبیعی است که هرچه آسمان تاریک‌تر و شفاف‌تر باشد بهتر می‌توان شفق را مشاهده کرد.
بهترین مناطق برای مشاهده شفق قطبی عرض‌های بالاتر از مدار ۶۶.۵ درجه یا همان مدار قطبی است.
هرساله این پدیده گردشگران زیادی را به مناطقی مانند شمال روسیه، نروژ، فنلاند، گرینلند، کانادا و آلاسکا می‌کشاند تا یکی از شگفت‌انگیزترین پدیده‌های طبیعت را تماشا کنند.

برای مشاهده تور شفق قطبی بر روی این نوشته کلیک کنید