تاج محل در جنوب رودخانه یامونا yamuna در شهر آگرا Agra هند در سال ۱۶۳۲ به سفارش شاه جهان امپراتور گورکانی ساخته شد.
روایتی عاشقانه انگیزه‌ی ساخت این بنای زیبا بوده است.
شاه جهان، همسرش ارجمند بانو را که به ممتاز محل نیز شناخته میشد بسیار دوست داشت و بسیار معتمد او بود. در همه امور با ارجمندبانو مشورت میکرد و او را به تمام سفرهای خود حتی برای جنگ‌ها میبرد.

در سفری که شاه جهان و ارجمند بانو به منظور سرکوب یک حاکم افغانی عزیمت کرده بودند، ارجمند بانو که فرزند چهاردهمشان را باردار بود ناخوش شد و از دنیا رفت.
ارجمند بانو قبل از مرگ دو وصیت کرد. اول اینکه شاه جهان بعد از او همسر دیگری اختیار نکند و دوم مقبره‌ای داشته باشد که وی را در یادها زنده نگه دارد.
به همین ترتیب شاه جهان دستور ساخت تاج محل را به عنوان مقبره همسرش صادر کرد.
بنای تاج محل که ترکیبی از معماری گورکانی و معماری ایرانی می‌باشد، از جنس سنگ مرمر سفید و با تزییناتی از گوهر سنگ ساخته شده است و هنرمندان بسیاری در ساخت آن نقش داشته اند و از جمله استاد احمد لاهوری که سر معمار ساخت بنا بوده است.
تاج محل که جلوه‌گر وفاداری و عشق شاه جهان به همسرش است، در سال ۱۹۸۳ به عنوان «جواهر هنر اسلامی در هند و یکی از شاهکارها تحسین شده میراث جهانی» به ثبت یونسکو درآمد.

همچنین تاج محل در سال ۲۰۰۶ به عنوان یکی از عجایب هفتگانه دنیای جدید برگزیده شد.