بسیار عالی بود ممنون از مطالب مفید و کاربردیتون. در مورد عادت انعام ندادن ایرانی ها و چینی و هندی ها فکر میکنم ریشه در فقر و دستمزد پایین اکثریت جامعه داره. مسافر باید چیزی داشته باشه تا ببخشه. وقتی حداقل دستمزد (وزارت کاری ) در ایران حدود روزی 5-6 دلار هست و شخصی با درآمد پایین عازم سفر میشه و با وام و هزار جور بدبختی میاد مسافرت، چطور دلش میاد روزی 5-10 دلار انعام پرداخت کنه.

سلام سپاس آقای چراغی که هستید و برای مطالبی که اینجا زحمت کشیده و می گذارین به نوبه خودم ممنونم. این مطلب هم خیلی عالی بود خود من در مورد انعام و خالی کردن سینی تو بعضی رستورانها نمی دونستم خیلی ممنونم که نوشتین.
شما به لطف خدا و تلاش زیاد خودتون در حال حاضر از جایگاه خوبی برای ترویج فرهنگ درست برخوردارین و خواهش من از شما اینه که این مطالب رو خصوصاً موارد زیر رو که دیگه رسماً آبروی ایرانیا رو برده رو به دفعات تو تورهاتون به همسفرانتون و به مخاطبینتون تو فضاهای مختلف گوشزد کنین.
شاید گفتن زیادش و تکرار بتونه کمک کنه که نهادینه بشه چون شما عزیز هستید پس ایشالا حرفتنو به گوش بگیریم وکم کم درست بشه.
علت این که میگم به همسفرانتون هم بگید اینه که بعضی از لیدرها می گن اگه تذکر بدیم مسافرمون رو از دست می دیم خصوصاً در تورهای داخلی، بسیار شاهد تخریب طبیعت و عدم احترام به آداب و رسوم محلی مقاصد گردشگری هستیم.
– از سفر به‌عنوان وسیله‌ای برای خالی کردن کمبودها و عقده‌های مان در ایران استفاده نکنیم(یعنی اگه ما آرامش جنگل یا کویر یا … رو با باندی که یه سالن 500 نفری رو هم میترکونه به هم نزنیم میگن فلانی سفر نرفته؟)
– سر وقت نبودن
– ما ایرانی‌ها عادت داریم بلند صحبت می‌کنیم و بیش از حد بلند می‌خندیم. بخصوص اگر با تعدادی از دوستان خود در سفر هستیم دیگر فکر نمی‌کنیم افراد خارجی دیگری هم هستند که حق دارند از آرامش و سکوت لذت ببرند.
– در حضور دیگران اگر می‌خواهیم ویدئوهایی که در اینستاگرام هست یا در واتس آپ برای ما ارسال شده است را ببینیم باید از هدفون استفاده کنیم تا صدای گوشی مزاحم دیگران نشود.